mirror of
https://github.com/Koko-boya/Grasscutter_Resources
synced 2024-01-31 23:23:19 +08:00
df29c65f05
ExcelBinOutput Updated
Embryo & Scene BinOutput Files Updated. Thanks to GCBackRooms
Will Update QuestEncryptionKeys.json once keys are captured / Pull Req Keys also welcomed 😳
21 lines
5.7 KiB
Plaintext
21 lines
5.7 KiB
Plaintext
|
|
ในตำนานเล่าว่า หลังจากที่ราชาผู้โง่เขลาล่มสลายไปเพราะความทะเยอทะยานของตนเอง ราชาทั้งหลายในทะเลทรายก็ลุกขึ้นฮือ และดับมอดลงดั่งประกายไฟ
|
|
ทรราชเล็ก ๆ มากมายได้รวบรวมผู้ลี้ภัยที่หนีตายจากวันสิ้นโลกไว้ อาศัยใช้ซากปรักหักพังโบราณเป็นฐาน แล้วสร้างเทวาลัย ตำหนักและกำแพงสูงขึ้นมา
|
|
เมืองที่สร้างจากโบราณสถานล่มสลายวันแล้ววันเล่า เหล่าทรราชที่อวดอ้างบารมี และร่ำรวยมั่งคั่ง ก็มีชีวิตที่สั้นเหลือเกิน
|
|
ตะเกียงดวงนี้เป็นหนึ่งในสมบัติลับที่เหลืออยู่ในคลังสมบัติ ซึ่งมีเจ้าชายหนุ่มจากอาณาจักรที่ล่มสลายไปแล้วเป็นเจ้าของ
|
|
|
|
"ท่านพ่อปีนขึ้นไปบนหอคอยสูงเพื่อไล่จับเหยี่ยวนักล่า หอคอยโบราณเปราะบางเกินกว่าจะรับน้ำหนักของเขา จึงสะบัดเขาให้ตกลงไปในผืนทรายอันร้อนระอุ"
|
|
"และแล้ว อาณาจักรก็ได้ล่มสลายลง ส่วนข้าผู้ควรสืบทอดบัลลังก์ต่อ ก็ถูกดึงให้เข้าไปพัวพันกับความชุลมุนที่ไม่จำเป็น เกลือกกลิ้งไปมาท่ามกลางเล่ห์กล"
|
|
"ขณะนั้นเอง ข้าก็มีคนที่ข้ารัก นางคิดแต่จะเป็นราชินี โดยไม่สนว่าผู้ครองบัลลังก์คือใครกันแน่"
|
|
"ข้าจึงได้สูญเสียคนรักไป เพื่อรักษาไว้ซึ่งชีวิตและบัลลังก์ ข้าได้ปิดปากนางด้วยจูบของงูพิษ และฝังร่างของนางไว้ในกองทราย"
|
|
"หลังจากนั้น ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นก็เหมือนกับอาณาจักรต่าง ๆ ในความทรงจำของข้า ทั้งภัยด้านในและภัยด้านนอก บรรดาน้าและอา ทาสและไพร่ ต่างก็เข่นฆ่ากันเอง"
|
|
"ความหิวกระหายและการแก่งแย่งชิงดีเปรียบเสมือนคู่แฝดพิการ สลับกันร่ายรำอยู่บนผืนทรายร้อนระอุที่ไร้ซึ่งเทพแห่งนี้ และฝังกลบตัวตนท่ามกลางภาพลวงมายา"
|
|
|
|
และแล้ว อาณาจักรบนผืนทรายร้อนระอุก็ถูกฝังกลบไป ในขณะที่เจ้าชายผู้เคยมั่งคั่งกลายเป็นผู้ลี้ภัยที่สิ้นเนื้อประดาตัว
|
|
ด้วยความมุ่งมั่นที่หมายจะพิชิตดินแดนใหม่ เขาจึงได้พกพาทรัพย์สินที่หลงเหลืออยู่ เดินทางมุ่งสู่ป่าฝนเพียงลำพัง
|
|
เมื่อกาลเวลาผ่านไปเนิ่นนาน เจ้าชายผู้หวังจะเจริญรอยตามสมิงเครายาวสืบทอดผืนป่า กลับพ่ายแพ้ให้กับแสงจันทร์อันเงียบสงบ
|
|
เขาหลงใหลร่างอันปราดเปรียวของนักล่าหญิงผู้ถือธนูขาว จึงได้เฝ้าสะกดรอยตามและถูกขับไล่ซ้ำ ๆ คืนแล้วคืนเล่า
|
|
เจ้าชายผู้พลัดถิ่นค่อย ๆ เข้าใจการพึมพำของป่าฝนและเสียงกระซิบของพยัคฆ์ แล้วถูกความฝันแห่งความดียอมรับ...
|
|
|
|
"ฮ่าฮ่าฮ่า... ช่างเป็นเรื่องราวที่ดีจริง ๆ บอกเล่าถึงการพลัดถิ่นของชนชั้นสูง แล้วค้นพบโชคชะตา หวนคืนสู่เกียรติยศอีกครั้ง..."
|
|
"ห้วงฝันแห่งทองคำ กำลังพร่ำเรียกเม็ดทรายพเนจร..." |