mirror of
https://github.com/Koko-boya/Grasscutter_Resources
synced 2024-01-31 23:23:19 +08:00
39 lines
4.7 KiB
Plaintext
39 lines
4.7 KiB
Plaintext
บทแรก
|
|
ฉันเฝ้าดูชายสองคนเล่นหมากรุก พวกเขาเล่นได้แย่สุด ๆ หนึ่งนั้นขาดความสามารถ ส่วนอีกหนึ่งนั้นมากด้วยกลอุบาย
|
|
ความยุ่งเหยิงสับสนของหมากรุกที่พลุ่งพล่านอยู่บนกระดาน ฉันถูกเรียกร้องให้ดูอย่างไม่รู้ตัว ในความเป็นจริงแล้วฉันสนุกมาก!
|
|
|
|
บทสอง
|
|
การเกิดของหินแปลกต่าง ๆ นับหมื่นชนิดนั้นต่างจากต้นไม้ใบหญ้า คือสวนถาดบอนไซตามธรรมชาติที่ไม่ต้องปลูก
|
|
จาก Cor Lapis ไปจนถึงหยกที่ส่องประกาย ไปจนถึงพุ่มไม้ที่มีแสงระยิบระยับ สถานที่เหล่านี้เกินกว่าที่คนเขลาผู้สูงอายุจะทนได้
|
|
|
|
บทสาม
|
|
ใน Jueyun Karst นั้นมีฟ้า ฟ้าที่คนธรรมดาไม่มีวันได้เห็นกับตา
|
|
คำบอกเล่ามากมายนับหมื่นแสน ที่แท้นกและสัตว์เหล่านั้นก็เป็นเซียน
|
|
|
|
บทสี่
|
|
ขาวดุจไหมละเอียดละไมดุจเม็ดเกลือ ของดีของเก่าคือทรายขาว
|
|
ห้องโถงที่มั่งคั่งถูกทำความสะอาดไปทุกที่ ครอบครัวฉันก็อวดทุกทาง
|
|
|
|
บทห้า
|
|
เสียงแม่น้ำดังก้องในหู ใต้หน้าผาที่ฉันตกปลา เหนือหน้าผาที่ฉันงีบนอน
|
|
เทพแห่งสายลมจากเมืองข้างเคียงนั้นช่างไร้มารยาท พัดพาใบไม้สีแดงชาดช่างน่ารำคาญ
|
|
|
|
บทหก
|
|
ใบไม้ผลิของ Qingce ช่างหอมหวน ชวนให้พานึกถึงพ่อแม่ฉัน
|
|
Silvergrass ทำให้เกิดเสียงเบา ๆ ในสายลมแผ่ว ๆ ที่แสนเย็นของฤดูใบไม้ร่วง ฉันเก็บมันเพื่อทอเป็นผ้าก่อนที่ลมหนาวจะพัดมา
|
|
|
|
บทเจ็ด
|
|
ราชาหินสร้างภูเขานี้ โชคยังดีที่มีอ่าวนี้ด้วย
|
|
หน้าผาที่แบ่งเป็นชั้นเหล่านี้มีความสง่างาม ส่วนถนนเหล่านั้นก็สร้างความบันเทิงอย่างไม่รู้จบ
|
|
|
|
บทแปด
|
|
เงาของต้นไม้ในป่าช่างร่มเย็น ฉันมีสายลมเป็นผ้าไว้คอยห่มและใบไม้เป็นเหมือนเตียงให้หลับนอน
|
|
เสียดายที่ยุงไร้ซึ่งเมตตา จนต้องหนีกลับไปอย่างหมดท่า
|
|
|
|
บทเก้า
|
|
ห่อข้าวเย็นไปกินริมชายหาด มือลูบเคราตาดูฟ้าช่างน่าชม
|
|
ดวงดาวทั่วท้องฟ้าเชื่อมต่อกันเป็นทางยาว คว้าดวงจันทร์กลับมาเพื่อไม่ให้มันตกลงไปในทะเล
|
|
|
|
บทสิบ
|
|
ฉันหยุดอยู่ที่ Feiyun Slope เพื่อดูภาชนะของพ่อค้า อัญมณีหลากหลาย - จากแพงไปจนถึงดาราศาสตร์
|
|
แต่จะสิ้นเปลือง Mora ให้หินเหล่านี้โดยไม่เหลือเก็บไว้ไปทำไม? สู้เก็บไว้เพื่อไปกินของดีที่ Yujing Terrace เสียดีกว่า |