2022-04-24 14:49:08 +05:30

13 lines
6.0 KiB
Plaintext

หลายปีต่อมาเมื่อข้อเท้าของ Gothson ติดอยู่ในกับดักที่เขาวางไว้เอง เขานึกถึงบ่ายวันนั้น ตอนที่พ่อพาเขาเข้าไปในเมืองเพื่อฉลองเทศกาลแบดมินตัน
ทั้งชีวิตของ Gothson นั้นมีแต่ความโชคร้ายอย่างไม่ต้องสงสัย แต่เขาจำไม่ได้ว่าความโชคร้ายนั้นเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนเด็ก ๆ เขาใช้ชีวิตอยู่ที่ Springvale ภายใต้การคุ้มครองของภูตแห่งสระน้ำ เหล่านายพรานของที่นี่ทุกคนจึงใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
ในช่วงฤดูร้อนของปีที่ Gothson อายุได้เจ็ดขวบ พ่อพาเขาไปที่เมือง Mondstadt เพื่อชมละครสัตว์ในเทศกาลแบดมินตัน นี่เป็นครั้งแรกที่ Gothson ได้เข้ามาในเมือง กลิ่นหอมของลูกกวาดและเนื้อย่าง กระดาษหลากสีสันและแสงไฟ ตัวตลกที่ฝึกหมูป่าให้เชื่องได้ และนักมายากลกับการแสดงที่ทำให้เขาตื่นตาตื่นใจ
ในความทรงจำวัยเด็กที่ตื่นตาตื่นใจนั้น Gothson มองเห็นพ่อของเขาเดินเข้าไปในกลุ่มคนที่เฉลิมฉลองอยู่ พ่อเดินผ่านซุ้มไม้ที่มีตัวอักษรขนาดใหญ่ว่า "การแข่งทำ Pile 'Em Up" และค่อย ๆ ห่างออกไปจากเขา แต่ความสนใจของเขากลับถูกแสงที่ส่องประกายของภูตแห่งสระน้ำดึงดูดเข้าให้
บางทีเมื่อเขาอายุมากขึ้นก็จะเข้าใจว่า ภูตในงานเฉลิมฉลองเป็นเพียงนักแสดงที่ได้รับค่าจ้างเพียงวันละยี่สิบ Mora แต่ความคิดในวัยเด็กมักจะเต็มไปด้วยความฝันและจินตนาการเสมอ
Gothson หลับไปท่ามกลางเรื่องราวอันแสนอ่อนโยนของภูตแห่งสระน้ำ เขาได้ท่องไปในดินแดนแห่งความฝันที่หมุนเวียนนับพันปีอย่างไม่รู้จบเพียงลำพัง ในความฝันของนักผจญภัยคนหนึ่ง เขาเห็นแยมผลไม้สีรุ้งออกไหลมาจากปากของรูปปั้นโบราณ ในขณะที่ Gothson กำลังจะเข้าไปดูนั้น ดินแดนแห่งความฝันก็ถูกทำลายด้วยเสียงที่ดังกึกก้อง
"วิ่งหนีไป!" ใบหน้าที่หวาดกลัวของพ่อเต็มไปด้วยน้ำผลไม้และซอสเนื้อเสียจนมองไม่เห็น
เหนือไหล่ของพ่อ Gothson เห็นหอคอยเนื้อย่างที่ตั้งตระหง่านอยู่ในแสงสีแดงยามพลบค่ำ และมันค่อย ๆ เอนลงมาท่ามกลางเสียงโห่ร้องของผู้คน
ขณะที่พ่อของ Gothson วิ่งหนีนั้นก็ได้ชนกับผู้หญิงท้วมคนหนึ่งจนล้มลง เขาเอวเคล็ด และขาของเขาก็หมดแรงจนล้มใส่ลูกชายทั้งตัว จากนั้นเนื้อย่างก็พังทลายลงพร้อมกับเสียงกรีดร้องของผู้คน ...
กองอัศวินใช้เวลาถึงสามวันในการทำความสะอาดลานที่เต็มไปด้วยเนื้อย่าง ผักและวัตถุดิบต่าง ๆ มากมายที่กระจัดกระจายไปทั่ว กองอัศวินหามผู้ชมที่แช่อยู่ในซอสออกไป พร้อมทั้งประกาศว่าเทศกาลแบดมินตันครั้งต่อไปจะจัดขึ้นนอกเมือง
ด้วยเหตุนี้ครอบครัวของ Gothson จึงสูญเสียนายพรานไปสองคน และกลับมีคนป่วยเพิ่มขึ้นมาถึงสองคนในคืนเดียว และสิ่งเดียวที่พวกเขาได้รับคือเหรียญทองของผู้ชนะที่ส่งมาช้าไปถึงสองวัน