mirror of
https://github.com/Koko-boya/Grasscutter_Resources
synced 2024-01-31 23:23:19 +08:00
b851558b8a
ExcelBinData - GenshinData [Fixed camelCase -> PascalCase] BinOutput - 2.6 Razmoth BinOutput with Yelan & Shinobu Avatar File Added from GenshinData Scripts - From lilmayofuksu/animepython [2.6.51 Luas]
106 lines
11 KiB
Plaintext
106 lines
11 KiB
Plaintext
- ตอนที่ 3: กำไลมุกที่หายไปอีกครั้ง -
|
|
ตัวละครชาย: Fan Jie
|
|
ตัวละครหญิง: Zixin
|
|
ตัวโจ๊ก: ยาย Zhang
|
|
ตัวโกง: Wu Wang
|
|
ตัวโจ๊ก: Wu Yi, Wu Er
|
|
|
|
[ฉากที่ 1]
|
|
(Zixin และ Fan Jie เข้ามาจากด้านข้าง)
|
|
(พูด)
|
|
Fan Jie: สุนัขเห่าอย่างคึกคักในตอนรุ่งสาง
|
|
Zixin: แสงอาทิตย์ที่สาดส่อง และน้ำค้างบาง ๆ บนชายคา
|
|
(ตอบ)
|
|
Fan Jie: นั่น...แม่นาง Zixin ใช่มั้ย?
|
|
Zixin: ใช่แล้ว ท่าน Fan Jie นั่นเอง
|
|
(Dongtang, senza misura)
|
|
Fan Jie: เมื่อคืนข้าฝันถึงเจ้า
|
|
Zixin: ข้าไม่อยากให้เราแยกจากกัน ถึงแม้จะได้พบกันอีกในไม่ช้าก็ตาม
|
|
ทั้งสองคน: ความปรารถนาจะเป็นจริง
|
|
(บทพูดพร้อมเพรียงกัน)
|
|
Zixin: ท่านผู้กล้า...
|
|
Fan Jie: แม่นาง...
|
|
(ตอบ)
|
|
Fan Jie: ดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันออกแล้ว ท่าเรือก็เริ่มทำงาน ได้เวลาเริ่มต้นวันใหม่ของข้าแล้ว
|
|
Fan Jie: แม่นาง Zixin ข้าต้องไปก่อนแล้วล่ะ
|
|
(Zixin กล่าวลาและมองดูเขาจากไป Fan Jie ที่หันมองกลับมา Zixin ที่ก้มหน้าอยู่เงยหน้าขึ้นมอง Fan Jie ที่เดินจากไป และ Zixin ก็โบกมืออำลา)
|
|
(Dongtang, lento, innig)
|
|
Zixin: ทำไมข้าถึงขี้ขลาดจนวินาทีสุดท้ายแบบนี้นะ
|
|
(Zixin ออกจากฉาก)
|
|
|
|
[ฉากที่ 2]
|
|
(Wu Wang เดินเข้าฉากมาในชุดสีเขียว พร้อมกับลูกน้องทั้งสอง Wu Yi และ Wu Er)
|
|
(พูด)
|
|
Wu Wang: ข้าชื่อ Wu Wang ขาใหญ่ของถนนเส้นนี้
|
|
Wu Wang: วันนี้ช่างเป็นวันที่น่าเบื่อ ออกไปเดินเล่นหาอะไรทำดีกว่า
|
|
(ตอบ)
|
|
Wu Wang: Wu Yi, Wu Er!
|
|
(ขานรับพร้อมกัน)
|
|
ทั้งสองคน: ครับ!
|
|
(ตอบ)
|
|
Wu Wang: วันนี้ข้าอยากจะกินเมนูใหม่ ๆ สักหน่อย พวกเจ้ามีอะไรแนะนำมั้ย?
|
|
Wu Yi: Golden Shrimp Ball ดีมั้ยลูกพี่?
|
|
Wu Wang: ข้ากินเนื้อซะจนเลี่ยน Golden Shrimp Ball ก็ไม่เลวนะ
|
|
Wu Wang: Wu Er เจ้าออกไปหาร้านที่ขาย Golden Shrimp Ball กับข้า
|
|
Wu Er: ได้เลยลูกพี่
|
|
Wu Wang: เดี๋ยวก่อน Golden Shrimp Ball นี่ต้องทอดให้เป็นสีเหลืองทอง ห้ามให้ไหม้แม้แต่นิดเดียวนะ
|
|
Wu Er: ห้ามให้ไหม้แม้แต่นิดเดียว ได้เลยครับ
|
|
Wu Wang: ช้าก่อน Golden Shrimp Ball ทุกชิ้นต้องมีขนาดเท่ากัน ไม่เอาแบบที่เล็ก ๆ ใหญ่ ๆ ปะปนกันนะ
|
|
Wu Er: ไม่เอาแบบที่เล็ก ๆ ใหญ่ ๆ ปะปนกัน ให้ข้าทวนอีกครั้งมั้ย?
|
|
Wu Wang: ไม่ต้องแล้ว
|
|
Wu Er: ถ้าลูกพี่ต้องการอะไรอีก ก็บอกข้ามาได้เลย
|
|
Wu Er: ถ้าร้านนั้นทำออกมาได้ไม่ดี เราก็ทำตามกฎเดิมของเราแล้วกัน...
|
|
Wu Yi: กฎเดิมอะไร?
|
|
Wu Er: ก็ไม่ให้ Mora ไงล่ะ
|
|
Wu Wang: อ๊ะ ๆ เจ้าดูหญิงสาวที่แผงขายปลาริมทางนั่นสิ แค่เห็นความงามของนาง ข้าก็อิ่มแล้ว
|
|
(Dongtang, lento, innig)
|
|
Wu Wang: เดี๋ยวขอข้าสืบข้อมูลเกี่ยวกับความรักของเธอก่อน จะได้รู้ว่าจะสามารถครอบครองหัวใจของเธอได้หรือไม่
|
|
(Wu Wang เดินไปหา Zixin)
|
|
(ตอบ)
|
|
Zixin: คุณลูกค้าต้องการซื้อปลางั้นรึ?
|
|
Wu Wang: อ่า ใช่แล้ว ๆ แม่นางเป็นลูกเต้าเหล่าใครรึ แล้วพ่อแม่ของเจ้าล่ะ?
|
|
Zixin: ข้าเติบโตที่ท่าเรือนี้ตั้งแต่เล็กจนโต พ่อแม่ของข้าแก่แล้วน่ะ ข้าก็เลยมาขายปลาหาเลี้ยงครอบครัวที่ถนนแห่งนี้แค่คนเดียว
|
|
Zixin: ว่าแต่ท่านถามทำไมเหรอ?
|
|
(หันหน้าไปแล้วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ)
|
|
Wu Wang: เยี่ยมเลย ๆ ไม่มีพ่อแม่อยู่ด้วยแบบนี้ ทางยิ่งสะดวกเลย
|
|
(หันกลับหา Zixin)
|
|
Wu Wang: แม่นางมีคู่หมั้นคู่หมายแล้วรึยังล่ะ?
|
|
Zixin: ข้าทำงานทั้งวี่ทั้งวัน ไม่มีเวลาไปมีคู่หมั้นคู่หมายหรอกท่าน
|
|
Zixin: อ่า แล้วเรื่องคู่หมั้นคู่หมายของข้าเกี่ยวอะไรกับการซื้อปลาของท่านล่ะ
|
|
(หันหน้าไปแล้วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ)
|
|
Wu Wang: ดีมากเลย ยังไม่มีคู่หมั้นคู่หมายซะด้วย ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็ไม่มีใครมาปกป้องเธอสินะ
|
|
(หันกลับหา Zixin)
|
|
Wu Wang: แม่นาง แล้วเจ้ามีใครในใจแล้วรึยัง?
|
|
(Zixin ก้มหน้าและไม่ตอบ)
|
|
(Dongtang, senza misura)
|
|
Wu Wang: ดูท่าทางเธอก้มหน้าไม่พูดอะไรแบบนี้ คงไม่มีใครอยู่ในใจสินะ ข้า Wu Wang มีแผนการแล้วล่ะ...
|
|
Wu Wang: มา ๆๆ สหาย พวกเจ้าจงพาสาวงามคนนี้ไป อย่าให้ความงามของนางต้องเสียเปล่า
|
|
(Wu Wang, Wu Yi และ Wu Er จับตัว Zixin ไป)
|
|
|
|
[ฉากที่ 3]
|
|
(ยาย Zhang เข้าฉาก)
|
|
(ตอบ)
|
|
ยาย Zhang: ผู้ชมทุกท่าน ถ้าคุณเคยชมการแสดงของ Yun Jin บ่อยครั้งจนเป็นแฟนพันธุ์แท้แล้ว ก็น่าจะพอเดาได้ว่าจะเกิดอะไรต่อไป
|
|
ยาย Zhang: จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป จะเกิดการต่อสู้ที่ดุเดือดขึ้นรึเปล่านะ
|
|
ยาย Zhang: ก่อนที่วีรชนจะปรากฏตัว ต้องมีแรงจูงใจบางอย่างดึงดูดเขาให้มา...
|
|
ยาย Zhang: เมื่อสัตว์ร้ายรุกรานผู้คน หรือเมื่อเกิดความเปลี่ยนแปลง ที่สุดแล้ววีรชนจะถือกำเนิดขึ้นท่ามกลางความวุ่นวายนั้น
|
|
ยาย Zhang: ถ้าเจ้าแสดงความกล้าหาญของเจ้าออกมา การกระทำของเจ้าจะเป็นที่จดจำและเลื่องลือตลอดไป แต่ถ้าเจ้าขี้ขลาด...
|
|
ยาย Zhang: แล้วใครจะจำได้ว่าเจ้าชื่อ Zhang Jie, Wang Jie หรือ Fan Jie?
|
|
ยาย Zhang: และยิ่งไปกว่านั้นชาวบ้านธรรมดา ๆ อย่างเราก็ต้องแสดงความกล้าหาญเพื่อสร้างความดีงามเอาไว้ให้เป็นที่เลื่องลือ
|
|
ยาย Zhang: เรามาดูกันว่า Fan Jie จะทำยังไงต่อไป
|
|
(Fan Jie เข้าฉาก)
|
|
(ตอบ)
|
|
ยาย Zhang: ปัดโธ่ ทำไมเจ้าถึงมาเอาป่านนี้ล่ะ!
|
|
ยาย Zhang: Zixin ถูกเจ้า Wu Wang จับตัวไปแล้ว!
|
|
(Dongtang, allegro)
|
|
Fan Jie: โอ้ ไม่นะ...
|
|
Fan Jie: เมื่อได้ยินคำพูดของท่านยายแล้วข้าก็ตกใจเสียจนสติหลุดลอย ไม่คิดเลยว่าเรื่องร้าย ๆ จะเกิดขึ้นใกล้ตัวแบบนี้
|
|
Fan Jie: เจ้าคนร้ายเที่ยวปล้น ฆ่า ชิงตัวคนอื่นตามอำเภอใจคนนั้น ข้าจะบุกไปจัดการมันเอง...
|
|
Fan Jie: แต่เกรงว่าข้าอาจจะไม่มีชีวิตรอดกลับมาน่ะสิ
|
|
(ยาย Zhang ยื่นกำไลมุกให้ Fan Jie)
|
|
ยาย Zhang: ท่าน Fan แล้วนี่จะทำยังไงดีล่ะ
|
|
(Dongtang, allegro)
|
|
Fan Jie: พอเห็นกำไลมุกนี่แล้ว ข้าก็ฮึกเหิมขึ้นมาทันที...
|
|
Fan Jie: ผู้หญิงที่แสนบอบบางจะต้านทานเจ้าวายร้ายนั่นได้ยังไง
|
|
Fan Jie: ข้าชักดาบด้วยความโกรธแค้น พร้อมกับกำไลมุกที่อยู่ในมือ ข้าจะทำให้เจ้า Wu Wang นั่นสำนึกผิดด้วยความเจ็บปวด
|
|
(Fan Jie และยาย Zhang ออกจากฉาก) |