Grasscutter_Resources/Resources/Readable/TH/Book9_TH.txt

ไล่ไม่ทันจิ้งจอกจนต้องมากินหัวไชเท้าและหลับไปทั้ง ๆ ที่ท้องหิว เรื่องของจิ้งจอกถ้าไม่ใช่เรื่องหลังจากนั้นฉันก็คงจะลืมไปแล้วล่ะ
ฉันตื่นเพราะได้ยินเสียงบางอย่างจากด้านนอกตอนกลางดึก
"ถ้าเกิดเป็นหมูป่ามากินหัวไชเท้าฉันล่ะ?"
ฉันกระโดดขึ้นมาและไปที่หน้าประตู สิ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้ากลับเป็นจิ้งจอกสีขาวตัวเล็ก ๆ ยืนสว่างอยู่ใต้แสงจันทร์ สว่างราวกับแสงอาทิตย์ที่ส่องมายังต้นไม้และลำธาร สว่างจนเป็นประกาย
"ใช่เลย ต้องเป็นจิ้งจอกเมื่อตอนกลางวันแน่ ๆ..."
ฉันนึกในใจถึงดวงตาที่ราวกับอัญมณีในแม่น้ำนั่น ราวกับมองมาที่ฉันจากในใจของฉัน
จากนั้นฉันก็เดินเข้าไปหามันด้วยมือเปล่าและตาที่ยังสะลึมสะลือ
ครั้งนี้มันไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย ยืนมองมาที่ฉันเงียบ ๆ รอให้ฉันเดินเข้าไป
หนึ่งก้าว สองก้าว ใกล้เจ้าจิ้งจอกนั่นเข้าไปเรื่อย ๆ และมันก็ดูใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
จนถึงตอนที่ฉันเดินไปถึงมัน อยู่ ๆ เจ้าจิ้งจอกนั่นก็เปลี่ยนกลายเป็นคน
เธอทั้งสูงและสง่างาม คอยาวระหง ผิวขาวนวลดั่งไข่มุก ดวงตาเธอเป็นประกายดั่งกะรัตของอัญมณีในผืนน้ำ ในยามราตรีดวงตาของเธอดุจแสงตะวันที่สะท้อนผ่านหยดน้ำค้างบนใบไม้
"ช่างงดงามเหลือเกิน เธอดูเหมือนกับเด็กสาวที่ฉันตกหลุมรักในอดีตเมื่อนานมาแล้ว ฉันยังจำชื่อของเธอได้เลือนราง แต่ดวงตาคู่นั้นทำให้ฉันมั่นใจว่าใช่เธอแน่นอน"
ฉันคิด
"อย่าบอกนะว่านี่คือเวทมนตร์ของเจ้าจิ้งจอกนั่น"
แต่สิ่งที่แปลกจริง ๆ ก็คือฉันรู้ได้ทันทีเกี่ยวกับ "เจ้าจิ้งจอกสามารถใช้เวทมนตร์ได้" ใช่เลย ตราบใดที่คุณเห็นสายตาคู่นั้นคุณจะเชื่อทุกอย่างเองแหละ
ไม่ว่าจะเวทมนตร์หรือเปลี่ยนจากจิ้งจอกกลายเป็นคน เมื่อเทียบกับดวงตาที่ราวกับอัญมณีนั่นแล้วมันก็ไม่มีความหมายอะไร พวกเราก็ยืนเงียบ ๆ อยู่ท่ามกลางแสงจันทร์อยู่อย่างนั้นเงียบ ๆ
สุดท้ายเธอก็เอ่ยปากพูดขึ้นมา แต่กลับพูดด้วยภาษาอื่น ภาษาที่ฉันไม่เข้าใจ นี่ก็เป็นเวทมนตร์ของจิ้งจอกงั้นเหรอ?
"ถ้าหากไม่ได้คุณช่วยไว้ ฉันก็คงต้องตายที่ตรงริมทะเลสาบนั่นไปแล้ว"
เธอหยุดคิดสักพักและก็พูดขึ้นมาอีก:
"ถึงการตายอยู่ข้างทะเลสาบที่สวยราวกับอัญมณีอย่างนั้นจะไม่ได้แย่อะไร"
"แต่ว่าพวกเราจิ้งจอกนั้นรู้บุญคุณ ฉันจะต้องตอบแทนคุณอย่างแน่นอน"
เธอโค้งศีรษะคำนับฉัน เส้นผมสีดำยาวไหลลงจากบ่าของเธออย่างกับสายน้ำ