Grasscutter_Resources/Resources/Readable/TH/Weapon11511_TH.txt

นี่เป็นเรื่องราวจากวันที่ความฝันของราชันแห่งทะเลทรายพังทลายลง และเทพแห่งแมกไม้ได้ฟังเสียงกระซิบของปีศาจร้าย
เฟืองแห่งความเสื่อมสลายได้แบ่งอาณาจักรอันกว้างใหญ่ของทวยเทพออกเป็นเมืองยิบย่อย ก่อนจะแหลกสลายเป็นดั่งเม็ดทรายธุลีดิน
ราชินีทรงเผาผ้าคลุมและมงกุฎทองของเจ้าชายน้อย และให้เขาสวมชุดกระสอบของคนใช้หลบหนีไป
หลายปีต่อมา เจ้าชายถูกลดฐานะเป็นเพียงบุตรของราชาตลาดค้าทาส และจากนั้นก็กลายเป็นคนเร่ร่อนที่สูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง

"เมื่อครั้งยังร่ำไห้ใต้แสงตะวันเหนือหอคอย ข้าเคยเสนอให้เจ้านายทำลายเมืองต่าง ๆ ที่อยู่ข้างเคียง"
"ครั้งหนึ่งข้าเคยอวยพรให้โอรสของอดีตกษัตริย์ในวันที่เขาประสูติ แม้จะสิ้นพระชนม์ไป แต่บทกวีสรรเสริญพระองค์ยังถูกเผยแพร่ต่อไป..."
"ข้าเคยตัดสินคนและบางสิ่งผิดไป บทลงโทษแห่งโชคชะตา ตอนนี้ข้ามองไม่เห็นอะไรอีกแล้ว"
"จงเป็นศิษย์ของข้า จงเป็นดวงตาแก่ข้า เพื่อบรรยายให้ข้าฟังว่าทะเลทรายสีทองมีผู้คนและสิ่งใดบ้าง"
"หวังว่าสักวันหนึ่ง ข้าจะสามารถถักทอบทกวีของวีรบุรุษเป็นพรมงดงามที่สุดในวังของเหล่าทวยเทพ..."

เหรียญจะสึกกร่อนเมื่อถูกส่งผ่านจากมือหนึ่งไปอีกมือหนึ่ง แต่สิ่งที่มีเกียรติยศสูงส่งจะแข็งแกร่งขึ้นเมื่อเปลี่ยนมือ
เจ้าของคนสุดท้ายของมันคือนักกวีตาบอด ต่อมาเรื่องราวก็เปลี่ยนจากเรื่องเจ้านายกับผู้รับใช้เป็นอาจารย์กับลูกศิษย์

"ก่อนจะจากกัน แม่บอกไว้ว่าเราจะได้พบกันอีกครั้งในโอเอซิสอันเป็นนิรันดร์..."
"จงใช้ดาบเล่มนี้เป็นกุญแจสู่ประตูสวรรค์ และสร้างอาณาจักรขึ้นใหม่ท่ามกลางมรกตและทาฑิม"

กวีชราฟังเรื่องราวพเนจรของขุนนางชั้นสูง พร้อมลูบไล้ดาบไร้คมสีดำในมือ ในที่สุดเขาก็ตอบว่า:
"ความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์กับศิษย์จบลงเพียงเท่านี้ ข้าเป็นแค่ส่วนเล็ก ๆ ที่ไม่ควรค่าจะเอ่ยถึงในชีวิตเรื่องราวชีวิตของเจ้าเท่านั้น"

"อาจารย์..."

"Xiphos ชะตากรรมของนักกวีอย่างข้าไม่ใช่ของเจ้า เจ้าไม่จำเป็นต้องเขียนเรื่องราวชีวิตของผู้อื่นหรอก..."
"เจ้าเป็นที่โปรดปรานของญิน เป็นผู้ครอบครองกุญแจแห่ง Khaj-Nisut เป็นเจ้าชายที่ครั้งหนึ่งเคยสูญสิ้นอาณาจักร"
"เริ่มต้นการเดินทางท่ามกลางอาณาจักรที่เสื่อมโทรม เจ้าจะต้องนำพามาซึ่งตำนานใหม่และค้นพบโอเอซิสอันเป็นนิรันดร์ ... "
"ในสมัยที่ข้าเขียนบทเพลงสรรเสริญองค์ราชา เขียนบทกวีรักแด่เจ้าชาย ข้ามักจะจินตนาการถึงการเขียนถึงวีรบุรุษแห่งโชคชะตา"
"ข้าจะเป็นผู้บอกเล่าเรื่องราวการพานพบกันของเจ้ากับมารดา และบอกเล่าเรื่องราวการกลับมาอันรุ่งโรจน์ของราชันแห่งทะเลทรายสู่อาณาจักรเอง..."

สุดท้าย มกุฎราชกุมารได้เปลี่ยนจากทาสกลายเป็นวีรบุรุษ และทหารรับจ้างกลับตกจากบัลลังก์ตั่งทอง การเดินทางของทั้งสองช่างตัดสลับกัน...

ในตำนานเล่าว่าครั้งหนึ่งเขาเคยสั่งให้นำกรวดและทรายให้เป็นแม่น้ำในอากาศ และสั่งปิดบ้านเกิดหลังราชันแห่งทะเลทรายแยกทางเพื่อนเก่า
หลังจากความฝันพังทลาย และประเทศแตกเป็นเสี่ยง หอคอยในทะเลทรายและสวรรค์แห่งความฝันถูกซ่อนอยู่ภายในกุญแจมายา
ครั้งหนึ่งมันเคยหมุนเวียนเปลี่ยนผันจากทรราชสู่ราชาเหมือนดั่งเหรียญตรา กระทั่งสุดท้ายก็กลับสู่อ้อมกอดของห้วงทราย
กวีชราตาบอดเดินตามร่องรอยของเรื่องราวและรอยเปื้อนเลือด จนในที่สุดก็พบทางเข้าไปในป่า...