Grasscutter_Resources/Resources/Readable/TH/Book254_TH.txt

ถึง Kenji

ฉันคิดอยู่นานว่าจะเขียนจดหมายฉบับนี้อย่างไร ฉันมีสิ่งที่อยากจะบอกนายอยู่มากมาย แต่ทุกครั้งที่หยิบปากกาขึ้นมา ก็ไม่สามารถเขียนต่อได้ เราเรียนวิชาการต่อสู้ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก พอโตขึ้นก็มาเป็นทหารด้วยกัน ไม่ว่าทำอะไร เราก็ทำด้วยกัน นายเปรียบเสมือนพี่น้องแท้ ๆ ของฉัน ฉันไม่คิดว่าเราจะทะเลาะกันแรงขนาดนี้ ถึงขนาดต้องลงไม้ลงมือกัน
Kenji เพื่อนรัก ฉันรู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้ตลอดเวลา หากตอนนั้นฉันใจเย็นกว่านี้ ไม่ตัดสินใจจากลาเด็ดขาดแบบนั้น นายก็คงไม่ต้องโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ นายคงคิดว่าฉันเป็นคนเห็นแก่ตัว คิดแต่จะเอาตัวรอดถึงได้ทรยศโชกุน นายถึงไม่ฟังฉันอธิบายและลงมือทันที ฉันไม่สนว่าคนอื่นจะมองฉันยังไง ยกเว้นนาย ดังนั้น ฉันจึงต้องระบายความในใจทั้งหมดลงในจดหมายฉบับนี้
ยังจำความฝันอยากเป็นทหารของเราได้ไหม? ใช้ความกล้าหาญ และเทคนิคการใช้ดาบ สร้างผลงานบนเส้นทางแห่งการต่อสู้ท่ามกลางสภาพสังคมในปัจจุบัน เพื่อตอบแทนพระคุณท่านพ่อ ท่านแม่ นอกจากนี้ นายท่านยังเคยสอนเราว่า ศาลเจ้า Sangonomiya กล้าท้าทาย "Electro Mitsudomoe" นับเป็นโทษมหันต์ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ไม่ควรเสียดายชีวิตของพวกเขาอีก เพราะพวกเขาเลือกที่จะตายเอง เดิมทีฉันก็เชื่อแบบนี้นะ ทว่าตั้งแต่เรื่องนั้นเป็นต้นมา ฉันก็ล้มเลิกความคิดนี้ไปเลย
ตอนนั้น สงครามเพิ่งจะสิ้นสุด ขณะฉันกำลังถอยทัพ บังเอิญเก็บจดหมายเปื้อนเลือดที่เขียนถึงครอบครัวของซามูไรกบฏได้ฉบับหนึ่ง หากพูดออกมา นายอาจจะไม่เชื่อ พวกเรารู้จักกับซามูไรกบฏท่านนั้น ขณะพวกเราเพิ่งมาเป็นทหาร เขาดูแลเราเป็นอย่างดี และรุ่นพี่คนนั้น ก็คือเจ้าของจดหมายฉบับนี้ ในจดหมายยังเขียนถึงเรือประมง เฝ้ารอวันที่จะได้กลับบ้านเมื่อสงครามสิ้นสุด แต่ฉันคาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเข้าร่วมกับกบฏ และได้พบกับเขาบนสนามรบอีกครั้งด้วยสถานะเช่นนี้
ตั้งแต่เก็บจดหมายฉบับนั้นได้ ฉันถึงได้เข้าใจว่ากบฏก็เหมือนกับพวกเรา พวกเขามีพ่อแม่ที่ต้องเลี้ยงดู มีบ้านเกิดที่ต้องกลับไป เมื่อนึกถึงจุดนี้ ฉันจึงตัดสินใจเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ และหวังว่าจะมีโอกาสส่งจดหมายฉบับนี้ไปให้ครอบครัวของรุ่นพี่ แต่ไม่รู้ว่าทำไม เพื่อนทหารหลายคนถึงได้รู้เรื่องนี้ ทำให้เราถูกพูดจาเสียดสี เหยียดหยาม นายกับฉัน เรามาจากครอบครัวที่ต่ำต้อย แต่ก็เลื่อนขั้นเป็น Hatamoto ได้อย่างรวดเร็วเพราะความสามารถ จึงมีคนพูดถึงเราในทางไม่ดีนานแล้ว เมื่อเกิดเรื่องนี้ขึ้น พวกเราถูกรังเกียจ ไม่มีใครกล้ายุ่ง แม้กระทั่งบนสนามรบ ในขณะที่เราควรร่วมมือกันต่อต้านศัตรู แต่กลับถูกเพื่อนทหารทรยศ เปิดช่องว่างทำให้ฉันเสี่ยงชีวิตถึงหลายครั้ง ทั้งหมดนี้ทำให้ฉันรู้สึกเสียใจมากและพิจารณาอยู่นาน ในที่สุดจึงตัดสินใจได้ว่า ในเมื่อกองทัพ Shogunate ทรยศฉัน และฉันก็สงสารศัตรูด้วย แล้วมีเหตุผลอะไรที่จะไม่เข้าร่วมกับกบฏล่ะ
Kenji นายเป็นคนใจกว้างมาตลอด และไม่เคยรู้ถึงที่มาที่ไปของเรื่องนี้ วันนี้ฉันได้เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้นายฟังแล้ว ไม่ขอให้นายเข้าใจ ขอเพียงให้นายรู้ว่าฉันกำลังคิดอะไรก็พอ ฉันเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้นในค่ายของทัพของศาลเจ้า Sangonomiya หวังว่าในตอนที่นายได้เห็นจดหมายฉบับนี้สงครามจะสิ้นสุดแล้ว เมื่อถึงตอนนั้น หากนายยินดียกโทษให้ฉัน ก็ขอให้เรากลับบ้านด้วยกัน ไม่ต้องมีเงิน ไม่ต้องมียศ ขอแค่มีเราสองคน และดาบ 2 เล่ม เหมือนกับตอนที่เราจากบ้านมา เมื่อกลับบ้านเราก็ต้องการเพียงเท่านั้น

ด้วยความนับถือ จาก Masanori