2022-04-24 14:49:08 +05:30

19 lines
3.2 KiB
Plaintext

กลางคืนมาถึง
เสียงหอนของสัตว์ป่าลอยมากับสายลม ฟังดูคล้ายเสียงหมาป่า
Nottie นั่งอยู่บนเตียง เธอเลิกแขนเสื้อยาวของเธอขึ้น เผยให้เห็นกำไลข้อมือสีขาวราวกระดูกที่ขดเป็นรูปงู
หัวของงูดูเหมือนจริงยิ่งนัก ปากที่อ้ากว้างเผยให้เห็นเขี้ยวของมัน ดูราวกับว่ามันพร้อมที่จะฉกคอของเหยื่อคนต่อไป
ลำตัวงูพันรอบแขนเธอ สร้างบรรยากาศที่ดูอันตรายภายใต้แสงอันเยือกเย็นของตะเกียงวิเศษ
"ราตรีสวัสดิ์ น้องสาวที่รักของพี่"
Nottie ลูบกำไลเบา ๆ นิ้วก้อยของเธอลูบไล้ไปมาระหว่างลำตัวงู ราวกับว่าเธอกำลังเล่นกับมันอย่างรักใคร่
ไม่นานหลังจากนั้น ตะเกียงวิเศษก็ดับลง ความมืดคืบคลานมาปกคลุมทั่วห้อง
ความมืดยามค่ำคืนจะนำพลังอันไร้ขีดจำกัดมาให้ Nottie
ดังนั้น เมื่อมีคนแปลกหน้าเข้ามาในห้อง Nottie ก็รู้สึกตัวทันที
Nottie ที่นั่งอยู่บนเตียง เธอมองเห็น Dietrich ที่ปัดเสื้อคลุมและคลำไปรอบห้องมืดได้อย่างชัดเจน
Nottie กลั้นหัวเราะอย่างยากลำบาก มันยากยิ่งกว่าการสะกดจิตผู้คนเสียงอีก แต่ดีที่ Dietrich มาอยู่เบื้องหน้าเธอแล้ว
Dietrich ได้เห็นดวงตาคู่นั้นที่เขาเฝ้าคิดถึงทั้งวันทั้งคืน
แต่ว่า ครั้งนี้มันไม่เป็นสีฟ้าเหมือนผิวน้ำที่ส่องประกายในตอนกลางวันอีกแล้ว ดวงตาของ Nottie ในตอนนี้ดำดุจรัตติกาล เหมือนทะเลลึกที่ไร้คลื่นลม
"ดื่มน้ำที่อยู่ในแก้วนี้ให้หมด"
นี่คือประโยคสุดท้ายที่ Dietrich จำได้ ก่อนที่เขาจะหมดสติไป