Grasscutter_Resources/Resources/Readable/TH/Book123_TH.txt

เมื่อลมหยุดพัด ภาพสะท้อนของดวงจันทร์ในสระน้ำก็เป็นภาพที่สมบูรณ์ เด็กหนุ่มก็ได้ยินเสียงของภูตเป็นครั้งแรก
เหล่าภูตเป็นสิ่งมีชีวิตที่อ่อนโยนและละเอียดอ่อนกว่ามนุษย์ตั้งแต่แรกเกิด และเด็กหนุ่มก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประทับใจกับภาษาที่อ่อนโยนของเธอ

แต่ความอ่อนโยนและละเอียดอ่อนเกินกว่ามนุษย์ของภูต ทำให้เธอมองเด็กหนุ่มได้อย่างทะลุปรุโปร่ง เธอเห็นความปรารถนาที่เขาโหยหา และคำสัญญาที่เขากำลังจะกล่าว

ทันใดนั้น ภูตสาวก็รู้สึกหวาดกลัว

ชีวิตมนุษย์นั้นถึงแม้จะแข็งแรงแต่มันกลับสั้นนัก เด็กหนุ่มต้องเติบโตและสุดท้ายต้องแก่เฒ่า เมื่อความเยาว์และความไร้เดียงสาจางหายไป เขาจะปฏิบัติต่อลูกหลานทางธาตุของเขาอย่างไร เมื่อเขาแก่ตัวลง เขาจะโทษตัวเองที่ทิ้งชีวิตเขาไปเพราะคำสัญญาที่ไร้เดียงสานี้หรือไม่?

ภูตแห่งสระน้ำนั้นมีจิตใจเมตตาและบริสุทธิ์ แต่เธอไม่เข้าใจความรักของมนุษย์ เธอไม่เคยเห็นปาฏิหาริย์ของมนุษยชาติ เธอเคยเพียงนั่งเฉย ๆ ผ่านการเปลี่ยนแปลงนับพันปี เธอกลัวการพรากจากกันอย่างมาก

สิ่งที่มนุษย์เห็นว่าเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ใจ ภูตแห่งธาตุเห็นว่ามันเป็นเพียงความสนุกสนานชั่วครู่เท่านั้น
และแม้แต่พลังของภูตก็ไม่อาจย้อนวัยให้คนที่รักได้

ภูตแห่งสระน้ำร่างเรียวบางนั้นไม่สามารถทนเห็นการมาถึงของวันนั้นได้ เธอจึงหยุดเด็กหนุ่มด้วยการจูบ
แต่ด้วยความไร้เดียงสาของเด็กหนุ่ม เขาเข้าใจผิดว่าการปฏิเสธของเธอเป็นการตอบรับคำสัญญาของเขา

ในตอนนั้น ภูตสาวสัญญาว่าวันหนึ่งเธอจะตัดใจไปจากเขา
แต่เด็กหนุ่มให้คำสาบานว่า เขาจะอยู่ข้างสระน้ำของเธอตลอดไป