mirror of
https://github.com/Koko-boya/Grasscutter_Resources
synced 2024-01-31 23:23:19 +08:00
24 lines
4.4 KiB
Plaintext
24 lines
4.4 KiB
Plaintext
|
|
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อหลายพันปีก่อน ในยุคหลังจากที่กษัตริย์เทพผู้โง่เขลาถูกพายุทรายฝังกลบไว้
|
|
เจ้าชายพเนจรที่สูญเสียอาณาจักรได้หลบหนีเข้าไปในป่าฝนที่หนาแน่น รายล้อมด้วยแสงจันทร์อันเงียบงัน
|
|
เขาเดินเตร็ดเตร่ด้วยความหวังที่จะพิชิตดินแดนใหม่ แต่สุดท้ายกลับถูกธนูขาวของพรานสาวเข้า
|
|
ชายพเนจรที่น่าสงสารถูกผูกติดกับกิ่งเถาวัลย์ เขาได้ยินเสียงคำครวญของเสือภายใต้แสงจันทร์อันเยือกเย็น
|
|
|
|
"การเดินทางในป่าฝนนั้นยากลำบากมาก มนุษย์สามารถมองเห็นทางข้างหน้าได้จากแสงจันทร์ที่ส่องผ่านใบไม้เท่านั้น"
|
|
"ดวงดาวยามค่ำคืนที่ริบหรี่ส่องทางให้แก่ผู้พเนจร แต่กลับยังหลอกล่อให้เขาติดกับดักอันร้ายแรง"
|
|
"พรานสาวยิงคมศรธนูสีขาวเข้ามายังป่าลึก เพื่อขับไล่แขกที่ไม่ได้รับเชิญครั้งแล้วครั้งเล่า"
|
|
"เธอได้ออกคำสั่งให้ขับไล่ผู้พเนจรไปพร้อมกับเสียงเสือโบราณคำราม แต่ไม่ได้มีเจตนาจะฆ่าเขา"
|
|
|
|
กวีชราตาบอดเล่าถึงประสบการณ์ของเจ้าชายพเนจร จนเสียงของเขาแหบแห้ง
|
|
แม้ว่าเขาจะสูญเสียดวงตาไปแล้ว แต่เขาก็ยังแหงนมองดูดาวยามค่ำคืนที่อยู่เคียงข้างดวงจันทร์อันเจิดจ้าโดยไม่รู้ตัว
|
|
ดวงดาวยามค่ำคืนได้นำพาผู้พเนจรไปสู่ความหวังใหม่ แต่ก็นำไปสู่ทางตันเช่นกัน
|
|
|
|
หลายปีต่อมา เมื่อผู้พเนจรที่ซึ่งสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตต้องเผชิญกับความตาย เขาจึงต้องเลือก...
|
|
เมื่อคำสอนแห่งความตายดึงขึ้นข้างหู ในที่สุดเขาก็เข้าใจความหมายของคำเตือนนั้น...
|
|
|
|
"เจ้าไม่ควรอยู่ในป่า เจ้าไม่ควรค่าแก่ความตาย จงอยู่ให้ห่างจากวังของราชาเสีย"
|
|
"หากเจ้ายังรักชีวิตและหวงแหนความทรงจำ จงอย่าได้ก้าวไปยังดินแดนที่มืดมิดและอันตราย"
|
|
|
|
"จงหยุดกล่าววาจาโง่เขลาซ้ำ ๆ นั้นเสียที..."
|
|
"หากชะตากรรมที่ร่อนเร่ลิขิตให้ข้าไปสู่ธนูสีขาวนวลจันทร์ หากดวงดาวในยามราตรีนำพาข้าสู่ทางตัน"
|
|
"ถ้าเช่นนั้น ข้าจะยอมรับชะตาชีวิตดีกว่าตามล่าเหยี่ยวจนตัวตาย" |