Grasscutter_Resources/Resources/Readable/TH/Book157_TH.txt

"เมื่อเขาเรียนรู้ภาษาได้สมบูรณ์แล้ว"
เธอพูดออกมาอย่างแผ่วเบา
จ้องมองดูใบหน้าของเธอ แล้วก็เหม่อลอย
จากนั้นเธอก็พูดอะไรมาซักอย่าง ซึ่งฉันได้ยินไม่ชัด สายลมอันแสนซนที่มาพร้อมกับแดนดิไลออนนั้น ได้กลบเสียงของเธอไปจนหมด
หรืออาจจะเป็นภาษาดั้งเดิมของเธอ ภาษาแห่งสายลมและดอกแดนดิไลออน?
จากนั้น เธอมองดูความงุ่มง่ามของฉัน แล้วก็หัวเราะออกมา
รอยยิ้มของเธอนั้นช่างงดงาม ดวงตาที่โค้งงอเป็นประกายด้วยแสงที่ระยิบระยับ ราวกับดวงจันทร์สองดวงที่สะท้อนอยู่ในทะเลสาบที่กระเพื่อม
"ถ้าอย่างนั้น ที่คุณอยากจะเรียนเวทมนตร์ของจิ้งจอก มันเป็นเพราะอะไรกันล่ะ?"
"ฉันอยากจะเรียนเวทมนตร์ของจิ้งจอกที่ใช้แปลงกาย แบบนั้นจะได้แปลงเป็นนกและบินสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า จะได้บินไปยังสถานที่ที่ไม่เคยมองเห็นมาก่อน..."
ฉันตอบไปอย่างนี้
"อาา... เวลาที่ล่าก็ไม่จำเป็นต้องหมอบอยู่ในพุ่มไม้ แต่สามารถล่าจากบนฟ้าได้เหมือนกับพญาอินทรี"
จากนั้น ฉันก็อดไม่ได้ที่จะคิดแบบนี้
ในขณะที่กำลังคิดอย่างนี้อยู่ ก็ดูเหมือนว่าแดนดิไลออนที่อยู่ในมือจะได้ยินความปรารถนาของฉัน และเริ่มลอยขึ้นไปท่ามกลางแสงจันทร์
"งั้นเหรอ..."
เธอก้มศีรษะลงเล็กน้อย ผมยาวสีดำไหลลงมาจากต้นคอขาว ๆ ของเธอลงมาราวกับน้ำตก แสงจันทร์ซีดขาวส่องลงบนเส้นผม และกระจายไปตามเส้นผมบนผิวสีขาว ส่องแสงเป็นประกายราวกับสะท้อนเงาของเมฆ ในท้องฟ้ายามค่ำคืน
ฉันไม่สามารถละสายตาจากเธอได้ จากนั้นสักพัก หน้าก็แดงขึ้นมาจนต้องหลบสายตาไปทางอื่น
ยังไงซะสุนัขจิ้งจอกเป็นสัตว์ที่รักอิสระ จะไม่ปกปิดความงามของตนเพียงเพราะอับอายเหมือนอย่างที่มนุษย์เป็น
แม้ว่าจะไม่ได้เป็นครั้งแรกที่ได้เห็น ครั้งแรกที่ได้สัมผัส แต่ทุกครั้งที่แสงจันทร์สาดส่องลงมายังเส้นผมของเธอ ฉันก็อดไม่ได้ที่จะหน้าแดงและหลบสายตา
เธอหันหน้าไปคิดสักพัก จากนั้นก็ถอนหายใจเบา ๆ และดูเหมือนไม่ค่อยจะมีความสุขเท่าไหร่
พวกเรานั่งอยู่ท่ามกลางทุ่งดอกแดนดิไลออนโดยไม่พูดจา เป็นอย่างนี้อยู่พักใหญ่ ๆ นานถึงขนาดที่ฉันคิดว่าเธอคงจะโกรธฉันซะแล้ว
"จิ้งจอกอย่างพวกเราน่ะรู้คุณ ฉันจะสอนเวทมนตร์การแปลงกายให้คุณ ช่วยคุณให้สมหวังในสิ่งที่ปรารถนา"
จิ้งจอกหันมา และเอ่ยปากขึ้น
ดวงตาสีสวยราวกับมหาสมุทรภายใต้แสงจันทร์คู่นั้น ช่างทำให้ผ่อนคลาย
เยี่ยมไปเลย เธอไม่ได้โกรธฉัน
ด้วยเหตุผลที่ไม่ชัดเจน ฉันรู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย