Grasscutter_Resources/Resources/Readable/TH/Book175_TH.txt

- ตอนที่ 2: ตามหาชายหนุ่มผู้แสนดี -
ตัวละครชาย: Fan Jie
ตัวละครหญิง: Zixin
ตัวโจ๊ก: ยาย Zhang
ตัวโจ๊ก: Zhang San, Li Si, Wang Er'ma

[ฉากที่ 1]
(Zixin และยาย Zhang เข้าฉาก)
(ตอบ)
Zixin: ช่วงนี้ข้าเศร้าและหดหู่ จิตใจก็เลยไม่สงบ
Zixin: เป็นเพราะข้าเข้าใจชายหนุ่มผู้แสนดีคนนั้นผิดไปน่ะ
Zixin: เขาพยายามที่จะเอากำไลมุกมาคืนให้ ข้าไม่เพียงแต่จะไม่ได้ขอบคุณหรือถามชื่อเขา แต่กลับต่อว่าเขาไป
Zixin: ข้าอายมากจริง ๆ และอยากจะตามหาผู้ที่มีพระคุณคนนี้ แต่ท่ามกลางท่าเรืออันแสนกว้างใหญ่นี้ ข้าจะเจอเขาได้ยังไงกัน
ยาย Zhang: สาวน้อย ยายว่าเจ้าไม่เห็นต้องเศร้าและกลุ้มใจไปเลย
Zixin: อ่า ยาย Zhang ยายว่าอะไรนะ?
ยาย Zhang: เจ้าก็แค่เขียนประกาศไปว่าคนที่เอากำไลมุกมาคืนจะได้รับ Mora เป็นรางวัลตอบแทน แค่นี้เขาก็มาหาเจ้าแล้วใช่มั้ยล่ะ?
(Danqing, andante calmo)
Zixin: ว่ากันว่า...
Zixin: เหล้าสามารถทำคนหน้าแดง และเงินก็สามารถทำให้คนใจเต้นแรงได้
(Zixin เดิมก้มหน้า)
Zixin: ข้าตั้งใจจะตามหาผู้ที่มีพระคุณ แต่ไม่รู้ว่าเขาจะปรากฏตัวมั้ย
(ตอบ)
ยาย Zhang: เอาน่ะ อย่ามัวแต่ลังเลอยู่เลย ทำตามนี้แหละ
ยาย Zhang: เชื่อยายสิ แล้วเจ้าจะไม่เสียใจ
(Zixin และยาย Zhang ออกจากฉาก)

[ฉากที่ 2]
(Zhang San, Li Si, Wang Er'ma เข้าฉาก)
(Sprechstimme)
Zhang San: ข้าชื่อ Zhang San
Li Si: ข้าชื่อ Li Si
Wang Er'ma: ส่วนข้า Wang Er'ma
Zhang San: ดูประกาศนี่สิ ไปเอารางวัลกันเถอะ
Li Si: แล้วเขาก็จะถามว่า เจ้าเป็นคนที่ทำความดีนั้นจริง ๆ หรือไม่?
Wang Er'ma: หึ คนโง่น่ะสิถึงจะพูดความจริง
(ตอบ)
Zhang San: พี่ ๆ จะไปรับรางวัลจาก Zixin กันหมดเลยงั้นรึ?
Li Si: ใช่แล้ว
Wang Er'ma: ถูกต้อง
Li Si: เจ้าก็เก็บปิ่นดอกไม้ปักผมของ Zixin ได้เหมือนกันเหรอ?
Wang Er'ma: ข้าจำได้ว่าในประกาศ เธอบอกว่าทำตุ้มหูหายไม่ใช่เหรอ?
Li Si: พูดจาเหลวไหล มันคือปิ่นดอกไม้ปักผมต่างหาก
Zhang San: เจ้าโง่ มันคือน้ำหอมต่างหากเล่า
Wang Er'ma: เอาล่ะ ๆ ไม่ว่าพวกเราจะเก็บได้หรือไม่ ก็ต่างรู้ดีอยู่แก่ใจอยู่ใช่มั้ยล่ะ?
Zhang San: ฮะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
Li Si: ฮะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
(Zhang San, Li Si และ Wang Er'ma ไปหา Zixin)
Zhang San: แม่นาง Zixin คนที่เก็บน้ำหอมของเจ้าได้ก็คือข้าเอง Zhang San เจ้าเตรียมรางวัลตอบแทนไว้รึยังล่ะ?
Li Si: ช้าก่อน คนที่เอาปิ่นปักผมดอกไม้มาคืนเจ้าเมื่อวันก่อนคือข้าเอง Li Si เพราะฉะนั้นรางวัลตอบแทนนี้ควรจะเป็นของข้า
Wang Er'ma: หุบปากไปเลย ๆ คนที่เอาตุ้มหูมาคืนเจ้าคือข้า Wang Er'ma ต่างหาก รางวัลตอบแทนนี้ต้องเป็นของข้า
Zixin: นะ นะ...นี่มันชวนให้ปวดหัวซะจริง ๆ 
Zixin: ข้าไม่เคยเจอพวกท่านมาก่อน อีกอย่างถ้าข้าทำตุ้มหู น้ำหอม และปิ่นปักผมหายไปจริง ๆ ทำไมข้าถึงไม่เห็นจะรู้เลยล่ะ?
Zhang San: เจ้าคงจะวุ่นอยู่กับการขายปลาจนจำไม่ได้น่ะสิ อย่าลังเลอยู่เลย เอารางวัลให้ข้าเลยดีกว่า
Li Si: รีบให้ Mora มาเร็วเข้า!
Wang Er'ma: ถ้าไม่ให้ล่ะก็ เราจะพังร้านของเจ้า และต่อว่าทำลายชื่อเสียงของเจ้าซะ
Zixin: อ่า... นักเลงหัวไม้พวกนี้มาได้ยังไงกันนะ!
Zixin: ยาย Zhang ดูผลที่ตามมาจากแผนการของยายสิ
ยาย Zhang: สาวน้อยอย่าเพิ่งร้อนใจไป ยายจะหาวิธีไล่เจ้าพวกนี้ไปเอง
ยาย Zhang: เฮ้!
(Zhang San, Li Si, Wang Er'ma ล้มลงไปบนพื้น)
ยาย Zhang: ข้าบอกให้เด็กสาวคนนี้เขียนประกาศปลอม ๆ ขึ้นมา เพื่อจับหัวขโมยอย่างพวกเจ้ายังไงล่ะ!
ยาย Zhang: สิ่งที่พวกเจ้านำมาคืนล้วนเป็นของปลอมทั้งสิ้น รีบเอาปิ่นดอกไม้ปักผม ตุ้มหู และน้ำหอมจริง ๆ ของ Zixin มาคืนซะดี ๆ
ยาย Zhang: ไม่งั้นล่ะก็...
Zhang San: ไม่งั้นจะทำไม?
ยาย Zhang: ไม่งั้นทั้งปิ่นดอกไม้ปักผมที่ทำมาจากดอก Glaze Lily แห้ง, ตุ้มหูที่ทำมาจาก Noctilucous Jade คุณภาพดีเยี่ยม และน้ำหอมจากต่างประเทศ...
ยาย Zhang: พวกเจ้าจะต้องชดใช้ด้วย Mora ทั้งหมด? จ่ายมาเดี๋ยวนี้ ๆ!
(ยาย Zhang ถือไม้กวาดไล่ตี Zhang San, Li Si และ Wang Er'ma)
Zhang San: โอ๊ย
Li Si: หยุดตีเถอะ เราไม่เอารางวัล Mora นั่นแล้ว!
Wang Er'ma: รีบตามหาเจ้าคนที่เก็บของ ๆ เธอได้จริง ๆ ให้มาชดใช้เร็วเข้า!

[ฉากที่ 3]
(Zhang San พาตัว Fan Jie เข้ามา)
(ตอบ)
Zhang San: ข้าเข้าใจทุกอย่างหมดแล้ว เจ้านี่คือคนที่ขโมยของ ๆ แม่นางคนนี้ไป แต่พวกเรากลายเป็นแพะรับบาปที่ถูกตีแทน
Fan Jie: ข้า Fan Jie เป็นคนทำอะไรซื่อสัตย์และเที่ยงตรง ไม่เคยทำเรื่องผิดศีลธรรม อย่ามากล่าวหากันนะ
Zhang San: หึ เจ้าหนุ่มปากแข็งจริงนะ เจ้ากล้าไปเจอคนที่ทำของหายกับข้ามั้ยล่ะ?
Fan Jie: กลัวที่ไหนกันล่ะ ไป ๆๆ ข้าก็อยากรู้ว่าใครกันที่กล่าวหาข้า
(Zhang San และ Fan Jie ไปหา Zixin)
Zhang San: แม่นาง Zixin คนนี้ไม่ใช่รึไงที่ทำของหาย? ดูซิว่าเจ้าจะแก้ตัวยังไง
Fan Jie: อ่า! ที่แท้ก็เจ้านี่เอง!
(Dongtang, appassionato)
Fan Jie: ที่แท้ก็คือหญิงสาวที่พูดจาร้ายกาจ เวลาที่โกรธจนเลือดขึ้นหน้านี่เอง
(Dongtang, allegro)
Fan Jie: แม่นางอย่ากล่าวหากันเลย ข้าก็เป็นแค่คนงานท่าเรือคนนึง
Fan Jie: ข้าใช้ชีวิตอย่างประหยัดและเจียมตัวเสมอมา ทำไมข้าจะต้องขโมยของ ๆ เจ้าด้วย
Fan Jie: ข้ารีบนำกำไลมุกของเจ้ามาคืนทันทีที่เจอด้วยความซื่อสัตย์
(ตอบ)
Zixin: ที่แท้ฮีโร่จิตใจงามท่านนี้ก็ชื่อ Fan Jie นี่เอง 
Zixin: ทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเอง ที่ทำให้เขาต้องมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
Zixin: ข้าจะขอโทษเขา ถ้าเขาไม่ยอมรับล่ะก็ ข้าก็จะขอโทษเขาอีกสามครั้ง หรือจะมากกว่านั้นก็ย่อมได้
(Zixin เดินไปเพื่อขอโทษ Fan Jie)
Zixin: อ่า ท่านก่อนหน้านี้เป็นเรื่องเข้าใจผิดไป อันที่จริงแล้ว...
(Fan Jie เบือนหน้า)
Fan Jie: เฮ้อ
(Zixin อมยิ้มและเดินไปข้างหน้า)
Zixin: อันที่จริงข้ามีแรงจูงใจอย่างอื่นด้วยน่ะ
Zixin: เป็นเพราะครั้งก่อนท่านไม่ทันได้บอกชื่อเสียงเรียงนามก็จากไปซะก่อน ข้าอยากจะตอบแทนแต่ก็หาท่านไม่เจอ
Zixin: ข้าเลยตัดสินใจใช้วิธีนี้ มันเป็นความผิดของข้าเองที่ทำให้ท่านต้องเดือดร้อน
Zixin: ข้าต้องขอโทษท่านด้วย
Fan Jie: เอ๋?
(Dongtang, lento, innig)
Fan Jie: แม้ว่าตอนแรกข้าจะรู้สึกไม่พอใจที่ถูกกล่าวหา แต่พอสงบสติอารมณ์ลงแล้ว ข้าก็รู้ว่ามันเป็นเพียงแค่ความเข้าใจผิด
Fan Jie: ข้าต้องสงบความโกรธและใจเย็นลง ถึงจะพูดออกมาได้อย่างไม่ผิดพลาด
(ตอบ)
Fan Jie: แค่ก ๆ ข้าขอถามเจ้าหน่อย
Fan Jie: ที่เจ้าบอกว่าก่อนหน้านี้เป็นแค่ความเข้าใจผิด
Fan Jie: เจ้าตั้งใจอยากจะตามหาคนที่เอากำไลมุกมาคืนก็เลยติดประกาศตามหา แต่ข้าดันโชคร้ายที่มาโดนกล่าวหาอย่างนั้นใช่มั้ย?
Zixin: ใช่แล้ว ข้าต้องขอโทษท่านอีกครั้ง
(Fan Jie ประคอง Zixin)
Fan Jie: สาวน้อยเจ้าอย่าได้สุภาพขนาดนี้เลย ข้าเป็นเพียงแค่ผู้น้อยคนนึงเท่านั้น
Fan Jie: เป็นเพราะข้าเองที่บุ่มบ่ามจนทำให้เจ้าตกที่นั่งลำบาก ข้าสิที่ควรต้องขอโทษเจ้า
Zixin: โอ้ ไม่หรอกท่าน...
(Fan Jie โค้งขอโทษ)
Zhang San: เอ๊ะ?! นี่พวกเธอพูดเรื่องอะไรกันเนี่ย แล้วสรุป Mora นี่จะให้หรือว่าไม่ให้กัน?
ยาย Zhang: เจ้าน่ะหุบปากซะเถอะ นี่เป็นเรื่องของพวกเขาสองคน มันเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วยฮะ?
ยาย Zhang: ท่านผู้ชมด้านล่างทั้งสุภาพบุรุษ สุภาพสตรี คุณผู้ชาย คุณผู้หญิงทุกท่าน ต่างมาที่นี่เพื่อดูการแสดงของ Yun Jin พวกเขาไม่มีเวลามาฟังเรื่องไร้สาระของเจ้าหรอกนะ
ยาย Zhang: หัดดูตาม้าตาเรือซะบ้างสิ มานี่มา
(ยาย Zhang ลาก Zhang San ออกไป)
Zixin: พูดถึง ข้าขายปลาอยู่ที่นี่ทุกวัน แต่ทำไมถึงไม่เคยเจอท่านมาก่อนเลย?
Fan Jie: ข้าเดินผ่านเส้นทางนี้ทุกวัน เพื่อไปทำงาน
Fan Jie: อาจเป็นเพราะคนเยอะก็เลยไม่เห็นกัน แต่ถ้ามีวาสนา พรุ่งนี้ก็อาจจะได้เจอ...
Zixin: ถ้างั้น...ข้าจะเฝ้ารอวันพรุ่งนี้