Grasscutter_Resources/Resources/Readable/TH/Book140_TH.txt

ในป่าไผ่ของภูเขา Qingce ค่ำคืนมักจะมาถึงอย่างรวดเร็ว
มองขึ้นไปจากใต้ป่าไผ่ ดวงจันทร์สีเงินถูกตัดเป็นเสี้ยว โดยเงาของใบไผ่ที่แหลมคม ในสถานที่ที่เสียงร้องของกบหยุดลง และเสียงจักจั่นค่อย ๆ จางหายไป ในมุมที่สว่างที่อาบด้วยแสงจันทร์สีเงิน มีหน่อไม้ใหม่สองสามหน่อเพิ่งโผล่ขึ้นมาเหนือพื้นดิน

ในป่าไผ่ของภูเขา Qingce มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับผีสุนัขจิ้งจอกที่เล่ากันอย่างแพร่หลาย

ในยามค่ำคืน หญิงสาวในชุดขาวเล่าเรื่องให้เด็กหนุ่มฟังหลายเรื่อง มันเป็นเรื่องที่เก่าแก่มาก แต่เขาก็ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย

"ในอดีตอันยาวนานมีดวงจันทร์อยู่สามดวงบนท้องฟ้ายามค่ำคืน พวกเธอเป็นพี่น้องกัน พวกเธอมีอายุยืนยาวกว่าเทพแห่งหิน และพวกเธอเกิดก่อนก้อนหินในท่าเรือ Liyue เสียอีก
"ดวงจันทร์ทั้งสามดวงเป็นลูกสาวของบทกวีและบทเพลง และเป็นราชินีแห่งท้องฟ้ายามค่ำคืน พวกเธอจะเคลื่อนขบวนไปในรถม้าสีเงิน และทุกสิบวัน หนึ่งในสามพี่น้องจะผลัดเปลี่ยนกันขึ้นครองบัลลังก์ หมุนเวียนไปอย่างนี้เรื่อยมาจนกระทั่งวันนั้น วันที่หายนะมาเยือน
"ดวงจันทร์ทั้งสามดวงมีคนรักคนเดียวกัน คือดาวประกายพรึก มีเพียงช่วงเวลาที่กลางวันและกลางคืนมาบรรจบกัน หนึ่งในพี่น้องทั้งสามจึงจะสามารถเคลื่อนผ่านห้องนอนของดวงดาวที่กำลังจะจางหาย จากนั้น เมื่อแสงแรกแห่งวันโผล่พ้นของฟ้า ราชินีแห่งราตรีกาลก็ต้องรีบหนีขึ้นรถม้าของเธอไป
"พี่น้องทั้งสามมีความรักที่ลึกซึ้งต่อคนรักคนเดียวของพวกเธอ เช่นเดียวกับความรักที่มีต่อกันและกัน แต่นั่นมันคือเรื่องราวก่อนที่จะเกิดหายนะที่พลิกโลกใบนี้จากหน้ามือเป็นหลังมือ
"ต่อมา ภัยพิบัติได้ทำลายรถม้าของราชินี และทำลายโถงแห่งดวงดาว สามพี่น้องแห่งราตรีกาลก็กลายเป็นศัตรูกัน และลงเอยด้วยความตาย สุดท้ายเหลือเพียงร่างอันซีดเซียวร่างเดียวที่คอยเปล่งแสงอันเยือกเย็นยามค่ำคืน..."

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ท่ามกลางทะเลไผ่ ลำคอเรียวระหงของเธอถูกอาบด้วยแสงสีเงิน และดวงตาสีทองของเธอเป็นประกาย

"หมาป่าเป็นลูกของดวงจันทร์ พวกมันจำหายนะครั้งใหญ่ และความโศกเศร้าที่ตามมาได้เป็นอย่างดี ดังนั้น ทุกครั้งที่พระจันทร์เต็มดวง พวกมันจะคร่ำครวญให้กับโชคชะตาของแม่ของมัน... และด้วยเหตุนี้ เด็กที่เติบโตมากับฝูงหมาป่า ก็เป็นเหมือนพยานรักที่ยังมีชีวิตอยู่ ของดาวประกายพรึกและดวงจันทร์ และถูกเรียกว่าดวงดาวผู้เศร้าโศก"
"อย่างนี้นี่เอง..."
เด็กหนุ่มพูดไม่ออกอยู่พักหนึ่ง
นั่นเป็นเรื่องที่คนเฒ่าคนแก่ในหมู่บ้านไม่เคยเล่า บางทีแม้แต่ผู้อาวุโสที่อายุมากที่สุดก็ไม่เคยได้ยินตำนานเหล่านี้ พวกมันยิ่งใหญ่กว่าเรื่องราวของสุนัขจิ้งจอกที่แต่งงานกับญาติ และภูตผีปีศาจ แต่ไม่มีชีวิตชีวาเท่ากับตำนานการขับไล่ปีศาจของราชาแห่งหิน มันเหมือนความฝันในจินตนาการมากกว่า

"นี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เป็นตำนานที่ถูกผู้คนหลงลืมมานานแล้ว"
หญิงสาวชุดขาวลูบผมของเด็กหนุ่มเบา ๆ และหรี่ตาลง ดวงตาสีทองของเธอดูเหมือนหม่นลงกว่าเดิมเล็กน้อย
"ก่อนที่บรรพบุรุษแห่งเทพจะสร้างสวรรค์ขึ้นมา พวกเขาได้ท่องอยู่บนโลกมนุษย์ เทพเจ้าหลายตนก็เคยใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เช่นกัน แต่ก่อนหน้านั้นล่ะ?
"มีเพียงความทรงจำที่แตกสลาย และเศษเสี้ยวแห่งความทรงจำกลายเป็นเรื่องราวที่เล่ากันปากต่อปาก กลายเป็นตำนานที่เล่าขาน....
"ความทรงจำโบราณที่อยู่เหนือโลกมนุษย์นี้ ไม่ว่าจะเป็นเทพเจ้าหรือมนุษย์ หากได้ฟังก็จะรู้สึกเศร้าใจเหมือนกัน"

หญิงสาวถอนหายใจยาว และพบว่าเด็กหนุ่มได้หลับไปแล้ว
"จริง ๆ เลยนะ..."
เธอยิ้มอย่างอดไม่ได้ เธอถอดชุดคลุมของเธอออกแล้วนำมาห่มให้เขา

ในคืนนั้น เด็กหนุ่มได้ฝันเห็นท้องฟ้ายามค่ำคืนอันสว่างจ้าที่มีดวงจันทร์สามดวง และรถม้าที่จอดอยู่ข้างดวงดาว