Grasscutter_Resources/Resources/Readable/TH/Book434_TH.txt

ดังนั้น เจ้าแห่งผู้ลอยละล่องจึงพูดอีกว่า:
"องค์หญิงผู้เมตตา หากท่านจริงใจเช่นนี้
ก็โปรดฟังปริศนาข้อแรกจากข้าเถอะ
อะไรเอ่ย เมื่อมีชีวิตอยู่ จะเยือกเย็นเหมือนสิ่งที่เสียชีวิตไปแล้ว
แต่เวลาสลายไปจะมอบสายลมอันอบอุ่นให้กับผู้คนได้?"

องค์หญิงผู้(...)ตอบว่า:
"ท่านพูดถึงกุหลาบที่ร่วงโรยง่ายในปลายฤดูใบไม้ผลิ แม้เต็มไปด้วยหนามคม แต่ก็ยากจะบดบังกลิ่นหอมกรุ่นของมัน
ดอกไม้ถูกเด็ดมาทำเป็นน้ำหอมเข้มข้น ก้านดอกไม้ถูกตัดมาทำเป็นไส้ตะเกียง
ตั้งแต่โบราณกาลจวบจนปัจจุบัน มีคนรักตั้งเท่าไหร่ที่หลงใหลในตัวเธอ แม้แต่ราชาแห่งธงสีชาดก็ชื่นชมในความงามของเธอ
แต่ดอกกุหลาบเคยปรารถนาผู้ใดบ้าง มันได้แต่เหี่ยวเฉาไปพร้อมกับจันทร์ข้างแรมและน้ำค้างรุ่งอรุณ"

เจ้าแห่งผู้ลอยละล่องแอบชื่นชมในใจ ใบหน้างดงามยังคงเรียบเฉย
เธอเดินหน้าไปเงียบ ๆ พูดปริศนาข้อที่สองต่อองค์หญิง

เจ้าแห่งผู้ลอยละล่องพูดว่า:
"องค์หญิงผู้รอบรู้ ท่านได้ตอบปริศนาข้อแรกของข้าได้แล้ว
แต่ว่า จากดวงดาวถึงก้นเหว บนโลกนี้ยังมีปริศนาลับที่ยากจะอธิบายเหลืออีกคณานับ
องค์หญิงผู้รอบรู้ หากปัญญาของท่านไม่ได้ผิดเพี้ยนจากคำร่ำลือของผู้คน
ก็ขอให้ท่านตอบคำถามข้อที่สองของข้า เหมือนกับที่ท่านตอบปริศนาข้อแรกด้วยเถอะ
ของอะไรเอ่ย ลอยจากพื้นดินขึ้นไปบนฟ้า และลอยจากฟ้าลงมาบนพื้นดิน
ไม่มีผู้ใดเคยพบเห็นมัน แต่มันกลับมองเห็นทุกสิ่ง
ส่วนบนของมันก็เหมือนกับส่วนล่าง แล้วส่วนล่างก็คล้ายกับส่วนบน
แต่ทำได้เพียงจากบนลงล่าง ไม่สามารถจากล่างขึ้นบน?"

องค์หญิงผู้(...)ตอบว่า:
"สิ่งที่ท่านกล่าวมาคือกฎที่สวรรค์กำหนดไว้ เป็นแผนอันศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกสร้างไว้ตั้งแต่แรกเริ่ม
ไม่มีผู้ใดในโลกเคยเห็นกฎหมายอันเป็นนิรันดร์ แต่กฎหมายสามารถปกครองสรรพสิ่งในโลกได้เสมอ
ผู้คนสามารถหมอบกราบต่อเทพสวรรค์ Vaana แต่ไม่ควรยกย่องแผนการเจ้าเล่ห์เพทุบาย
หากผู้ใดกล้าเลียนแบบวิชาต้องห้าม สิ่งที่รอคอยเราอยู่ริมหน้าผาแห่งปัญญา ก็คือความพินาศนั่นเอง"