2022-04-24 14:49:08 +05:30

26 lines
5.0 KiB
Plaintext

เมื่อคุณเห็นจดหมายฉบับนี้ ฉันก็อยู่บนเส้นทางแห่งการพัฒนาตนเองแล้ว
ฉันเสียใจเป็นอย่างยิ่งที่ไม่ได้กล่าวขอโทษคุณทั้งสองต่อหน้า แต่ก็หวังว่าพวกคุณจะอภัยให้ฉัน
หลังจากผู้กำราบอสูรมาปรากฏในความฝันฉัน ฉันก็นอนไม่หลับทั้งคืน และใช้เวลาทั้งคืนครุ่นคิดว่าจะทำตาม "คำปฏิญาณ" ของฉันอย่างไรดี
ฉันไม่เพียงแค่โกหกพวกคุณทั้งสอง ฉันยังหลอกใช้ความหวังของ "ผู้ศรัทธา"
เมื่อผู้คนเจอปัญหาก็มักจะอ่อนแอ และจะใฝ่หาสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจอย่างหน้ามืดตามัว
ฉันใช้คำโกหกเพื่อนำหนทางที่ผิด ๆ มาให้พวกเขา แต่กลับยิ่งทำให้พวกเขาห่างไกลจากความปรารถนาของพวกเขา มากขึ้นเรื่อย ๆ
ฉันรู้ว่าในยุคก่อนนั้นความปรารถนาของผู้คนยังไม่ซับซ้อนนัก
"ผู้กำราบอสูร" ท่านนั้นแบกรับความหวังของผู้คนทั่วทั้ง Liyue ไว้เมื่อเขาต่อสู้กับเหล่าปีศาจร้าย
เขาสวมหน้ากากเพื่อปิดบังความอ่อนแอที่เกิดจาก "ความหวังแห่งมวลมนุษย์"
เซียนจอมปลอมอย่างฉันต่างหากคือผู้ที่ต้องสวมหน้ากากตลอดเวลา
เซียนที่แท้จริงจะสวมมันก็ต่อเมื่อต้องเผชิญหน้ากับปีศาจเท่านั้น
หากพูดว่า หน้ากากของฉันปิดซ่อนหัวใจที่เต็มไปด้วยความลุ่มหลงของอสูร...
ถ้างั้น หน้ากากของผู้กำราบอสูรก็มีไว้ เพื่อปิดซ่อนส่วนที่เป็นมนุษย์ของเขาไว้
แต่เขาก็ยังสวมหน้าของราชาปีศาจเพื่อกำราบเหล่าอสูร
เมื่อฉันรับรู้เรื่องเหล่านี้ ฉันก็ตระหนักถึงความอัปลักษณ์ของตัวเองอย่างลึกซึ้ง และฉันเข้าใจแล้วว่าการเป็นเซียนนั้นมีความหมายอย่างไร
การเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลของฉัน การฝึกฝนกายและใจ ไม่ใช่เพียงเพื่อเป็นการไถ่บาปของฉันเท่านั้น แต่ยังเป็นการพยายามเพื่อให้มีคุณสมบัติเพียงพอ ที่จะเป็นผู้ศรัทธาของเหล่าเซียน
เงินที่ได้มาจากการหลอกลวง ฉันได้ขอให้คนเอาไปคืนเจ้าของแล้ว ฉันยังมีสิ่งของบางอย่างที่เหลืออยู่ แต่มันไม่เป็นประโยชน์ต่อการฝึกฝนของฉัน ฉันหวังว่าท่านทั้งสองจะรับไว้
Sigil of Permission ที่ปู่ของฉันทิ้งไว้ให้ ฉันก็ไม่คู่ควรกับมันอีกต่อไปแล้ว ขอให้ท่านทั้งสองรับมันไว้ด้วย
ขอให้ความปรารถนาของท่านทั้งสองสำเร็จทุกประการ หวังว่าเราจะมีโอกาสได้พบกันอีกครั้ง
Wang Ping'an ผู้ที่มีบาป