1
00:00:00,600 --> 00:00:04,350
"กิเลน" เป็นสัตว์ที่ใจดีมีเมตตาของหมู่เซียน

2
00:00:04,750 --> 00:00:09,100
พวกเขาจะดื่มแต่น้ำค้าง และกินแต่พืชเป็นอาหาร

3
00:00:09,875 --> 00:00:13,900
แต่บางที สำนักบนภูเขาของเซียนใน Jueyun Karst...

4
00:00:14,725 --> 00:00:16,100
สำหรับด้านที่เป็นมนุษย์ของเธอแล้ว

5
00:00:16,100 --> 00:00:17,300
อาจจะเหงาเกินไป

6
00:00:18,025 --> 00:00:20,050
เมื่อคืนนี้ ภายใต้แสงจันทร์

7
00:00:20,050 --> 00:00:23,400
ฉันเห็น Ganyu ยืนอยู่ที่หน้าผาเพียงลำพัง

8
00:00:23,675 --> 00:00:26,167
เหม่อมองไปยังทะเลหมอกบนภูเขา

9
00:00:26,167 --> 00:00:29,375
ร่างอันบอบบางของเธอ

10
00:00:29,375 --> 00:00:31,400
จมอยู่ในทะเลหมอกอันกว้างใหญ่

11
00:00:32,047 --> 00:00:34,125
ฉันเห็นถึงความเหงาโดดเดี่ยวของเธอ

12
00:00:34,125 --> 00:00:37,350
เลยอยากชวนเธอให้กลับไปยังโลกมนุษย์ ...

13
00:00:38,275 --> 00:00:41,050
แต่ตอนนั้นเอง

14
00:00:41,600 --> 00:00:42,975
ฉันก็ได้ยินประโยคที่เธอพูดขึ้นว่า:

15
00:00:44,775 --> 00:00:46,275
"ความเหงาที่ Liyue"

16
00:00:46,275 --> 00:00:48,628
"มันเหงากว่าที่ Jueyun Karst เสียอีกนะ"

17
00:00:48,875 --> 00:00:51,958
"การมองดูเมฆใน Jueyun Karst"

18
00:00:52,375 --> 00:00:56,075
"เป็นเพียงแค่ความเหงาของคนที่เฝ้าดูเมฆ"

19
00:00:56,350 --> 00:00:58,875
"เมื่อฉันเดินเข้าไปท่ามกลางผู้คนใน Liyue"

20
00:00:59,325 --> 00:01:00,800
"ก็ยิ่งรู้สึกถึงความโดดเดี่ยว"

21
00:01:00,800 --> 00:01:03,975
"ของสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์ที่อยู่ในโลกใบนี้"