หนังสือที่ถูกเข้าเล่มไว้อย่างสวยงาม เป็นหนังสือเพลงซึ่งเป็นที่นิยมในยุคสมัยของชนชั้นสูง
แต่ละหน้าของมันนั้นอบอวลไปด้วยกลิ่นที่ไม่มีวันจางไปของดอกเดซี่และไวน์ชั้นดี
เนื้อหาด้านในนั้นช่างน่าขัน แต่ก็ยังถูกขับร้องอยู่ตามตรอกซอยและโรงเหล้าต่าง ๆ

"ทุกคนต่างก็รู้จักโจรขี้เมาผู้กล้าหาญผู้นี้ แต่กลับไม่มีใครรู้ถึงที่มาของเขาเลย ราวกับว่าอยู่ ๆ เขาก็มาโผล่ที่ตรอกแห่งนี้"
"เขาร้องเพลง, ดื่มเหล้า วิ่งวุ่นไปทั่วทั้งถนนในตรอก, ชายคาและระเบียง แต่ทุกคนต่างรู้ว่าเขาเป็นคนที่ดีมาก"
"ดาบประดับหัวนกที่อยู่ตรงเอวเป็นมรดกตกทอดที่ถูกขโมยไปจากเจ้านายชั้นสูง คันธนูยาวสีดำสนิทที่อยู่ด้านหลังนั้นไม่เคยพลาดเป้าหมาย"
"ฝีมือดาบที่ยอดเยี่ยมของเขานั้นเปรียบดั่งดาวหางที่สว่างวาบขึ้นและดับไปในคืนที่มืดมิด ฝีเท้าของเขาเบาเหมือนสายลมตะวันตกที่พัดผ่านใบไม้"
"เขาถึงขั้นสามารถลอบเข้าไปในห้องของเจ้านายชนชั้นสูงได้ถึงแม้ว่าจะซด Death After Noon ไปในปริมาณเท่า Cider Lake เข้าไปก่อนหน้านั้น"
"เขาปล้นคนรวยเพื่อไปแจกจ่ายให้คนจน เป็นเหมือนดั่งสายลมที่พัดกลิ่นอันเน่าเหม็นของพวกชนชั้นสูงให้หายไป เป็นแสงสว่างที่ลอดผ่านม่านอันมืดมิดในยามค่ำคืน"

"จอมโจรนั้นเป็นที่หมายปองของสาว ๆ นับไม่ถ้วน ต่างฝันกันไปว่าสักวันหนึ่งเขาจะปีนมาหาพวกเธอทางหน้าต่าง แต่น่าเสียดายที่เขากลับเลือกที่จะดื่มเหล้าและเมามายไปกับพี่น้องเสียมากกว่า"
"จนกระทั่งวันหนึ่ง (หรือคืนหนึ่ง?) เขาแอบเข้าไปในคฤหาสน์ตามปกติ หลังจากนั้นก็กลับออกมาพร้อมของติดมือมากมายแถมด้วยถ้วยเงินของชนชั้นสูงอีกถ้วย"
"ในตอนที่เขากำลังออกมาภายใต้แสงจันทร์นั้น เขาเผลอเงยหน้ามองขึ้นไปยังหน้าต่างที่อยู่ด้านบน บนนั้นมีหญิงงามคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น"
"ดวงตาของเธอราวกับพลอยสีฟ้าที่ส่องประกายระยิบระยับ ช่างเหมือนกับคริสตัลใส ๆ ที่อยู่ในมือ"
"จอมโจรแงะคริสตัลนั้นออกมาอย่างไม่ลังเลเพื่อส่งให้กับหญิงสาวที่เขาตกหลุมรัก จากนั้นสิ่งที่เขาได้กลับมาก็คือรอยยิ้มอย่างเขินอายของเธอ"
"ในที่สุดพวกเขาก็ล้มล้างชนชั้นสูง จากนั้นก็ไปผจญภัยในสถานที่ที่ห่างไกลด้วยกัน และกลายเป็นแสงสว่างอันอบอุ่นในชีวิตของกันและกัน"

เรื่องราวก็จบลงอย่างนี้ หลังจากนั้นในสมัยที่มีการปกครองด้วยความเมตตา เรื่องราวของจอมโจรก็ไม่ถูกพูดถึงอีกต่อไป และจอมโจรก็ไม่เป็นที่ต้องการอีกต่อไปเช่นกัน
เหล้าและดาบ หญิงงามและวีรบุรุษ เรื่องราวที่เปิดขึ้นอย่างเรียบง่ายและจบลงอย่างงดงาม ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่บทกวีเหล่านี้จะได้รับได้รับความนิยมจากผู้คนในเวลานั้น
ไม่ว่าเรื่องราวที่แท้จริงจะเป็นเช่นไร ไม่ว่าจุดจบของทั้งสองจะเป็นแบบไหน เหล้าและบทกวีที่เต็มไปด้วยความหวังนั้น
ก็ล้วนแต่สามารถสร้างแรงกระตุ้นเล็ก ๆ ให้แก่ผู้คนที่โชคร้ายเพื่อให้มีแรงที่จะสู้ต่อไปในวันข้างหน้า และมีความกล้าที่จะเผชิญกับผู้มีอำนาจเหล่านั้น...