"อยากให้ตอนนี้มีลมพัดจังเลยนะ"
ชายผู้เดินทางไปในป่ารกร้างถอนหายใจและพูดออกมาอย่างนี้
ท่ามกลางเหล่าเด็กน้อยผู้สูงส่งบนท้องฟ้า มีคนหนึ่งที่ได้ยินเสียงนี้ และพูดกับตัวเองว่าจะนำพาสายลมไปหาชายผู้นี้ได้หรือไม่
"ได้สิ แต่เธอสามารถทำได้จากทางชายฝั่งทางทิศตะวันออกเท่านั้นนะ ผ่านตามแนวภูเขาและหุบเหวลึก ล่องไปตามลำธารและชายฝั่ง ย่ำเดินไปตามทางที่แสนไกล จากนั้นจึงจะไปถึงตัวของเขา"

ดังนั้นมันจึงเริ่มออกเดินทางจากทางชายฝั่ง และเริ่มต้นการเดินทางของตัวเอง
เมล็ดพันธุ์แดนดิไลออนต้องการที่จะออกเดินทาง ดังนั้นมันจึงนำพาเมล็ดพันธุ์ทั้งหลายไปยังที่ที่ไกลออกไป
ลูกนกที่ฟักออกมาต้องการที่จะบิน ดังนั้นพวกมันจึงกางปีกขึ้น
พวกที่มีอายุมากที่ไม่สามารถจัดการกับธัญพืชด้วยตัวเองได้ ดังนั้นมันจึงหยุดอยู่พักหนึ่งและหมุนกังหันเพื่อบด
เพราะช่วยเหลือผู้คน รักในแผ่นดินเกิด จึงค่อย ๆ เกิดการเปลี่ยนรูป และกลายเป็นมนุษย์ในที่สุด
ในที่สุดเมื่อฉันได้พบกับนักเดินทางคนนั้นที่ปลายสุดของเส้นทาง
มันไม่ใช่สายลมวูบเดียวที่นักเดินทางอธิษฐานขออีกต่อไป

"อยากให้ตอนนี้มีลมพัดจังเลยนะ"
เขาและนักเดินทางในตอนแรกสุดยังคงเดินทางข้ามดินแดนต่อไป...

..."ฉันคิดว่าเรื่องราวของนักบุญแห่ง Favonius Church นั้นค่อนข้างน่ารักทีเดียว กล่าวโดยสรุปประเด็นหลัก ๆ ก็คือต้องช่วยเหลือผู้อื่นให้มาก ๆ เพราะว่าตอนนี้ฉันได้รับรู้ถึงความกรุณาและความเมตตาของคุณแล้ว ฉันจึงให้ปีกแห่งสายลมนี้แก่คุณ"