สิ่งที่ฉันเห็นในความฝันคือภาพมายาที่เต้นระบำอยู่ใต้แสงจันทร์
ซึ่งคล้ายกับเด็กหนุ่มที่เหมือนกับกระดาษเปล่าในอดีตอันไกลโพ้น
นอกจากนี้ยังดูเหมือนจะเป็นตัวตนที่เปราะบางและบริสุทธิ์ ซึ่งจะเปิดเผยออกมาในตอนสุดท้าย
หลังจากความขุ่นเคืองและความทุกข์ทรมานทั้งหมดสลายหายไปจนหมดสิ้น

ผู้พเนจรไม่รู้ว่าตัวเองมีความสามารถในการฝัน
และคิดว่านี่อาจเป็นกลอุบายของพวกนักวิชาการ
หรืออาจเป็นการต่อต้านที่ไม่ควรค่าแก่การพูดถึงของหัวใจดวงนั้น

"คุณเคยได้รับ 'หัวใจ' ที่คุณเคยฝันถึงมาโดยตลอด"
"แต่นั่นเป็นเพียงเครื่องมือสำหรับการโกหกและการหลอกลวง"
"แต่ในวันนี้ ในที่สุดคุณจะได้รับสิ่งควรเป็นของคุณอย่างแท้จริงสักที"
"ร่างที่รวมกันเพียงชั่วคราวนี้ยังสามารถแสวงหาอำนาจทางโลกได้อีกด้วย"

"อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงความฝันอันรุ่งโรจน์เพียงเพียงชั่วครู่เท่านั้น"
"และวันหนึ่งมันก็จะล่องลอยไปท่ามกลางเสียงถอนหายใจของผืนทวีปที่ทุกข์ระทม"
ไม่รู้ว่ามันเป็น "เขา" ในอนาคต หรือตัวตนของ "เขา" ในอดีตที่พูดเอาไว้เช่นนั้น
เดิมทีผู้พเนจรไม่ได้สนใจเรื่องนั้นเลย เมื่อตื่นจากความฝัน
สิ่งที่สลายหายไปไม่ใช่ตัวเขา แต่กลับเป็นอนาคตที่ล่องลอยนั่น