ดอกไม้กลัดอกที่ถูกสายลมทะเลพัดจนสีซีดไป แม้จะเป็นชายที่ออกท่องไปตามเกลียวคลื่น ก็ยังมีเครื่องประดับและความทรงจำที่มีความหมาย เรือรบได้ยกสมอเรือขึ้น และมุ่งสู่ทะเล รองกัปตันได้ออกจากอ่าวไปพร้อมกับนายเรืออีกครั้ง เพื่อการตามหาที่ดูไร้สาระของนายเรือ และเพื่อความทรงจำอันเลือนรางของเขา รองกัปตันฮัมเพลงห่วย ๆ ที่เขาแต่งเอง คลอไปกับเสียงวาฬและเสียงคลื่น "คนเลวที่ยอมทิ้งชื่อเสียงของตระกูล และแม่มดผู้ตามล่าเขา แต่ไป (ไม่ถึง) ฝั่ง" "พี่ชายนอกสายเลือดผู้ไม่สามารถเป็นทายาทได้ ในที่สุดก็ได้เป็นผู้นำตระกูล (รึเปล่า?)" "เพลงที่ไม่สามารถร้องได้... สุดท้ายก็ละทิ้งความจริง และเลือกจินตนาการแทนใช่มั้ย?" "สิ่งที่สูญเสียไปและสิ่งที่ยอมทิ้งไป สุดท้ายต้องจมลง และถูกขังไว้ใต้คลื่นทะเล" "บางทีอาจเป็นจุดจบที่ไม่เลว ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"