ผู้กล้ามุ่งสู่เส้นทางแห่งการกอบกู้พร้อมกับความหวังที่เหลือเพียงน้อยนิด
เขาสวมมงกุฎแห่งฤดูหนาว ก้าวออกไปอย่างเด็ดเดี่ยวและหายไปในพายุหิมะที่ไร้ขอบเขต

แบกรับสัญญาที่มีต่อเมืองแห่งขุนเขา แบกรับแววตาที่ใสเป็นประกายของพวกเขา ผู้กล้าผู้ไม่เคยเกรงกลัวต่อสิ่งที่ไม่รู้จักนอกม่านน้ำแข็ง
ทิวทัศน์ของภูเขาซึ่งครั้งหนึ่งเคยเขียวชอุ่ม พรจากท้องฟ้าอันไกลโพ้นที่จะไม่มีวันหล่นลงมาอีก ทั้งหมดคือพลังที่ไม่มีวันสิ้นสุดของผู้กล้า

"ข้ามผ่านประตูที่ถูกผนึกโดยน้ำแข็ง เดินลึกเข้าไปตามทางเดิน"
"เขาหักกิ่งสีขาวเงิน และนำความหวังไปสู่ประเทศแห่งหิมะ"

หญิงสาวร้องเพลงเพื่อปลอบโยนให้กับผู้คนของเธอ ดูแลความทรงจำทั้งหมดของเธอที่มีต่อเขา
เธอยังคงเชื่อมั่นต่อไปว่าเขาจะกลับมาอยู่ข้างกาย พร้อมกับความหวังอันอบอุ่นที่จะไม่มีวันสั่นคลอน

แต่สุดท้ายผู้กล้าซึ่งเดินหายไปในหิมะ ก็ไม่สามารถกลับมาได้ทันเวลา
คำพูดเกลียดชังที่ถูกสายลมและหิมะกัดเซาะมานานคอยกระซิบบอกว่าเขาได้หนีไป...