นักเดินทางจากแดนไกล กลัดดอกไม้ดอกนี้ไว้ที่หน้าอกของเขา

เพื่อเป็นการไขว่คว้าอาชีพอันอิสรเสรี นักเดินทางได้ละทิ้งชีวิตที่หรูหราและงดงามที่บ้านเกิดของเขา
ข้างทะเลสาบในเมืองต่างแดน เขาได้พบกับหญิงสาวผู้มีคิ้วขมวด

"นักเดินทางที่มาจากแดนไกลเหรอ... ช่างเถอะ เป็นใครก็ได้ทั้งนั้น"
"ที่แท้ก็เป็นนักดนตรีงั้นเหรอ? งั้น ไม่ต้องมาชมฉันด้วยคำพูดกลวง ๆ และดนตรีที่ว่างเปล่าหรอก"
"ขอแค่คุณจำฉันในตอนนี้ไว้"
"ก่อนที่ฉันจะถูกใช้เป็นของสังเวยในงานเทศกาล"

นักเดินทางที่ละทิ้งบ้านเกิดเมืองนอน กลัดดอกไม้ดอกนี้ไว้ที่หน้าอกของเขา
เพราะนอกจากตัวเองแล้ว เขาไม่เคยรักใคร และสามารถละทิ้งทุกอย่างตามที่ต้องการ
แต่เขากลับจดจำหญิงสาวตามที่สัญญาไว้ และยอมเสี่ยงอันตราย